Statement tegen haat?

Mensen die mij langer dan vandaag kennen weten dat ik tegenwoordig niet meer de grootste fan ben van GroenLinks. Door de fusiesamenwerking met de Partij van de Arbeid zijn ze steeds meer naar rechts aan het schuiven. Met als een recentelijk dieptepunt het ondertekenen van de zeer schadelijke statement tegen Jodenhaat in de Tweede Kamer. Waarom schadelijk? Omdat kritiek op Israel, kritiek op het apartheidbeleid in Israel en kritiek op de genocide die momenteel in Gaza voltrekt wordt geframed als antisemitisme, als Jodenhaat. En dat terwijl het dat duidelijk niet is.

Maar goed, dat terzijde. Het lijkt erop alsof binnen dat GroenLinks er een klein Gallisch dorpje moedig stand houdt tegen die framing en de verrechtsing van de partij. In de statenvergadering van 24 april diende de fractie van 50 PLUS een actualiteitenmotie in met veel gelijkenis met de statement die landelijk werd ingediend. Een motie die, hoewel op bepaalde plekken wel iets breder getrokken, zich vooral richtte op antisemitisme. De motie blijft heel vaag over wat de precieze aanleiding is voor deze motie behalve een “toename in antisemitisme en discriminerende incidenten”. Nu ben ik het eens met het feit dat er een toename is in dit soort incidenten, maar ik zie ook een flinke toename in incidenten die antisemitisch worden gelabeld maar dat eigenlijk niet zijn. En aangezien er geen echte voorbeelden worden genoemd (in tegenstelling tot de landelijke statement) is het hier net iets lastiger om te bepalen waar het precies om gaat.

Het specifiek richten op antisemitisme lag niet lekker bij de fractie van GroenLinks in de provincie Utrecht. Blijkbaar was het onmogelijk om de statement zoals gebracht door 50 PLUS aan te passen om het breder te maken, dus GroenLinks kwam met een eigen motie met een eigen statement. Een statement die zich niet op een specifieke vorm van haat richt, maar die gericht is op alle haat.

Wat nog eens extra opvalt is het verhaal van statenlid El Hamdaoui ter toelichting van de motie. Hij vertelt een zeer persoonlijk en emotioneel verhaal over zijn ervaringen met racisme, en hoe erg hij geraakt is door alle vormen van discriminatie. Een stuk dat mij bijvoorbeeld enorm raakte:

Ik maak mij zorgen om de moslimhaat in Nederland. Wij gaan richting een toekomst waar ik erg onzeker ben en het moeilijk vind om mezelf Nederlander te noemen.

Dit is dus een volksvertegenwoordiger. Iemand die zijn tijd investeert in het proberen onze samenleving beter te maken. Als je als volksvertegenwoordiger het al moeilijk vindt om jezelf Nederlander te noemen, dat leven we toch in een ongelofelijk verrotte samenleving?

En door zijn ervaringen met moslimhaat leeft hij mee met de rabbijn die in Utrecht was aangevallen, leeft hij mee met de Joodse gemeenschap. De verbinding die dit statenlid daarmee maakt, dat is wat we momenteel in de wereld nodig hebben. Niet een polariserende statement die alleen specifieke vormen van haat veroordeelt, maar een statement die alle vormen van haat veroordeeld. Medeleven, empathie, zoals dit statenlid laat zien. Dat is wat de brug vormt naar een betere wereld.

Helaas is de empathie en het medeleven die dit statenlid in dit betoog laat zien zeldzaam in de Nederlandse politiek en zeldzaam in de samenleving. In plaats daarvan wil een groot deel van de politiek een symbolisch statement maken die alleen maar zorgt voor meer polarisatie. Hij onderbouwt dat zelfs:

En niet alleen als samenleving, maar ook hier in de Provinciale Staten hoor ik in debatten de meest nare dingen die gezegd worden. Over moslims, over asielzoekers, over transpersonen, dat wordt vaak niet meer opgemerkt. En dat doet me pijn. Als die uitspraken over Joden worden gedaan zouden jullie allemaal opspringen. En terecht.

(…)

Maar als we het hebben over moslims, als we het hebben over asielzoekers, als we het hebben over transpersonen, zie ik niemand springen

En dit geeft mij hoop. Dat iemand zich op deze manier uitspreekt. En niet, zoals landelijk, meegaat in een symbolische statement zonder echte basis. Ondanks dat GroenLinks dus landelijk keihard de verkeerde kant op holt is er dus een onderdeel van GroenLinks dat stilstaat, dat nadenkt, en dat nog wel een vuist durft te maken tegen polarisatie. Dat is het GroenLinks waar ik vroeger lid van was en waar ik op stemde. Dat is ook het GroenLinks dat ik al lang geleden vaarwel heb gezegd.

Ik hoop dat statenlid El Hamdaoui een voortrekker wordt voor een nieuwe beweging binnen GroenLinks. Een beweging die de partij weer terugbrengt naar een echt links geluid. Naar opstaan tegen racisme, maar ook naar opstaan tegen statements gebaseerd op desinformatie. Want we gaan pas echt een sterk links blok krijgen als we daadwerkelijk linkse partijen hebben. En als GroenLinks zich laat leiden door mensen als Al Hamdaoui dan heb ik hoop dat er een samenwerking mogelijk is met “mijn” partij, BIJ1. Om een vuist te kunnen maken tegen alle vormen van haat. Antisemitische, moslimhaat, haat tegen LHBTQI+ personen en alle anderen die haat krijgen.

Full disclosure: Ik ben getrouwd met de fractievoorzitter van de betreffende GroenLinks fractie, dus ik ben ongetwijfeld niet volledig onbevooroordeeld. Daar wil ik tegenover zetten dat ik al heel lang uiterst kritisch ben op GroenLinks 😉

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *